Ter nagedachtenis aan mijn vader

Lieve pa, rust zacht. We missen je

25-9-1939 / 23-11-2005

19-10-2009

Lieve papa,

We stevenen af op de 22ste oktober.

De dag dat jij 4 jaar geleden met spoed naar het ziekenhuis gebracht werd.

Een maand en één dag............................

De laatste avond van je leven hebben we samen naar de ondergaande zon gekeken.

Het was prachtig, en we genoten saampjes. Die ondergaande zon zal ik nooit meer vergeten.

24-09-2009

Lieve Pappa,

Morgen is je geboortedag.

Je had 70 geworden.

Had best gekund, vind je niet?

Je stond nog zo volop in het leven.

Je kon nog zo vreselijk genieten van de lente, de zon, de kleuren in de herfst, de mensen om je heen.

Het gemis is groot, nu je er niet meer bent, en ik kan je zeggen, niet alleen in ons gezinnetje.

Mijn gedachten dwalen dikwijls af naar hoe het zou zijn als je hier nog op de aarde zou rondlopen.

Maar met een klap van de realiteit kom ik weer met mijn voeten op de grond.

Weet pappa, dat met jou sterven een heel groot deel van mij ook gestorven is.

Ik mis je verschrikkelijk.

Daarom alvast voor je verjaardag een hele mooie kaars.

Zodat je weet dat ik aan je denk!